„Perłowy Katar”. Doha, Katar

Katar to państwo położone we wschodniej części Półwyspu Arabskiego, na półwyspie Katar,  „wcinającym się” w Zatokę Perską. W środkowo-wschodniej części półwyspu Katar rozwinęło się miasto Doha, uznane oficjalnie za stolicę kraju w 1971 roku, kiedy Katar uzyskał niepodległość od brytyjskiego protektoratu.

A nazwa „Doha” pochodzi od arabskiego słowa dohat, oznaczającego „okrągłość” i jest to nawiązanie do zaokrąglonych zatok na wybrzeżu tego obszaru.

Ropę naftową odkryto już wcześniej – w latach sześćdziesiątych. I od tego czasu notuje się szybki rozwój miasta.  Populacja Dohy wzrosła z ok. dziewięćdziesięciu tysięcy w latach siedemdziesiątych do blisko pół miliona pod koniec XX wieku. Obecnie w aglomeracji stolicy mieszka około 80% mieszkańców kraju.

Powstały nowe dzielnice mieszkaniowe, zrealizowano, i realizowane są nadal, gigantyczne projekty urbanizacyjne, m.in.:

-  Education City (kompleks instytucji edukacyjno-kulturalnych – projekt z końca lat 90. XX wieku),

-  Aspire Zone (kompleks sportowy związany z wyborem Dohy na gospodarza Igrzysk Azjatyckich w 2006 roku),

-  rewitalizacja historycznego targu – Souq Waqif  (2006–2008),

-  Katara Cultural Village, centrum kulturalne oddane do użytku w 2010 roku,

- „The Pearl” – w polskich źródłach nazywany „Perłowym Katarem” albo „Perłową Wyspą” – megaprojekt architektoniczny, którego obiekty w większości już funkcjonują (pierwsze obiekty oddano do użytku w 2004 roku), chociaż nadal realizowane są kolejne etapy.

W tle hotel "Kempinski"

 

Dalsza rozbudowa i modernizacja miasta jest częścią długoterminowego programu o nazwie: Qatar National Vision 2030.

„Perła” to sztuczna wyspa o powierzchni prawie czterech kilometrów kwadratowych, o kształcie trudnym do określenia (moja wyobraźnia podpowiada mi, że to co najmniej dwie perły!).

W tym miejscu warto wspomnieć, że zanim tym obszarem zawładnęła petrowaluta, mieszkańcy Kataru trudnili się połowami pereł, o czym przypomina pomnik perły na promenadzie w centrum miasta.

Nie znalazłam informacji jaka była długość wybrzeża (w administracyjnych granicach miasta) zanim rozpoczęto budowę kolejnych obiektów projektu „Perła”, a jedynie szacunek, że w wyniku jego realizacji długość linii brzegowej zwiększy się o trzydzieści dwa kilometry. Wyspa połączona jest z lądem mostem.

Zabudowa mieszkaniowa (ponad osiemnaście tysięcy mieszkań dla około czterdziestu pięciu tysięcy lokatorów), ma uwzględniać „różne aspekty kultury arabskiej, śródziemnomorskiej i europejskiej”.

Perłowa Wyspa podzielona jest na dwanaście osiedli – te, jakkolwiek „mają się charakteryzować odrębnym stylem architektonicznym” mają znaczenie dla mieszkańców. Dla odwiedzających (raczej: zwiedzających) bardziej istotny jest podział na pięć zasadniczych stref:

-     Porto Arabia (31 wieżowców),

-     Viva Bahriya   (29 wieżowców),

-     Qanat Quartier/Dzielnica Qanat) – opisywana jako „Dzielnica na wzór Wenecji z rozbudowanym systemem kanałów, kamienicami oraz placami i deptakami dla pieszych”. Obejmuje (nie wnikając w tym miejscu w szczegóły) 15 mostów, w tym replikę weneckiego mostu Rialto.

-     Abraj Quartier/Dzielnica Abraj, zlokalizowana przy wejściu do Perłowego Kataru (7 wieżowców, w tym najwyższe budynki planowane w ramach inwestycji, mające 40 pięter),

 

-    Medina Central – dzielnica zainspirowana atmosferą krajów Morza Śródziemnego, głównie Hiszpanią: place (np. plac Granada, plac Alhambra), tarasy, place zabaw dla dzieci, galerie. 

Oczywiście nie brakuje plaż (dostępnych tylko dla mieszkańców), parków (w tym parku z jeziorem dla kaczek), mostów (nie tylko tych „weneckich”), galerii handlowych, hoteli (z największym, na oddzielnej wysepce, Marsa Malaz Kempinski), restauracji, i oczywiście meczetu.   

 

 

 

 

Jest też podobno miniatura „Perły” ale do niej nie dotarłam noc bowiem nadeszła zbyt szybko!

Grające schody - atrakcja Qanat Quartier