Education City to szczególne miejsce na mapie Kataru. O idei jego powstania, fundatorach (Qatar Foundation) i tym, co można tam zobaczyć napisałam w poście: http://emerytkawpodrozy.blogspot.com/2024/05/education-city-doha-katar-czi.html. Charakteryzując w tamtym wpisie dwie z instytucji tam działających – Bibliotekę Narodową Kataru oraz Mathaf: Arabskie Muzeum Sztuki Nowoczesnej – wiedziałam, że do Education City jeszcze wrócę. Wspomnieniami.
Education City znajduje się w Al-Rayyan, mieście położonym na wschód od centrum Dohy uważanym za część obszaru metropolitalnego katarskiej stolicy. Oto kilka jeszcze z długiej listy przedsięwzięć edukacyjnych, badawczych, sportowych i rekreacyjnych które zaznaczyły swą działalność na terenie EC.
Oxygen Park – Park tlenowy. Tego typu miejsca rekreacji z drzewami określonych gatunków, dostarczającymi największe ilości tlenu (m.in. buki, klony, robinie akacjowe, z iglastych sosna) powstają na całym świecie – wszak drzewo/las/park to tlen a tlen to życie.
Oxygen Park ma być „zielonymi płucami” dla Education City. Został zaprojektowany w 2019 roku przez Erika Behrensa (architekta) i Jamesa Haiga Streetera (projektanta krajobrazu) działających pod szyldem AECOM (międzynarodowa firma konsultingowa w zakresie infrastruktury z siedzibą w USA)
Park obejmuje 130 000 m2 zielonej przestrzeni, 7000 m ścieżek, zacieniony, zadaszony chodnik-bieżnię o długości 1600 m, tor jeździecki, wielofunkcyjne boiska sportowe, ogrody z ponad setką gatunków roślin, z których większość stanowią rodzime i przystosowane do pustyni nasadzenia, amfiteatr, plac zabaw dla dzieci praz kilka „elementów wodnych”.
Moją szczególną uwagę, kiedy spacerowałam po parku, zwróciły:
Niewielkie muzeum przyrodnicze, z ekspozycją zapachów roślin występujących w parku.
Ogród koraniczny (Quranic Botanic Garden) – z drzewami czy krzewami wspomnianymi w Koranie. Każda roślina opisania jest nie tylko nazwą ale i cytatem z Koranu, w którym mowa o tej właśnie roślinie, jak chociażby: „Prorok rzekł: Spożywajcie oliwę z oliwek i używajcie jej jako maści, ponieważ jest ona wytwarzana przez błogosławione drzewo – drzewo oliwne.”
Dom Al-Khater – historyczna enklawa w nowoczesnym kompleksie miejskim. Jeszcze do połowy XX wieku tereny dzisiejszego Education City były koczownicze osady z kamienno-glinianymi domami (chociaż wielu z ich właścicieli miało już rezydencje w mieście), bez prądu, z niewielkimi poletkami uprawnymi zasilanymi wodą z ręcznie kopanych studni. Jednym z pierwszych mieszkańców tego terenu był nestor rodziny Al-Khater, który w 1923 roku zbudował swój kamienno-gliniany dom. Dom ten, świadek historii, po kilku przebudowach i w trakcie kolejnej renowacji, zachował się, jest teraz przestrzenią wydarzeń kulturalnych.
Z wzgórza w centrum Oxygen Park dobrze widać największą budowlę Education City, Minaretein – Meczet Education City.
Meczet oddany do użytku w 2015 roku został zaprojektowany przez zespół architektoniczny Mangera Yvars, a w szczególności przez irackiego architekta i kaligrafa Tahę Al Hitiego. Meczet może pomieścić 1800 osób we wnętrzu i 1000 na wewnętrznym i zewnętrznym dziedzińcu.
Zasadnicza cześć
budowli opiera się na pięciu filarach
symbolizujących pięć filarów islamu: Shahada (wyznanie wiary), Salah
(modlitwa), Zakat (dawanie jałmużny), Sawm (post) i Hadżdż (pielgrzymka). Na
każdym widnieje werset zaczerpnięty z Koranu.
Minarety o
ciekawej architekturze (ukośnie skierowane ku górze) również zostały ozdobione
wersetami z Koranu. W tym przypadku wyzwaniem było wykonanie pisma w pionie,
ale tak, aby było czytelne. Stąd konieczna obecność w zespole kaligrafa.
W przestrzeniach zewnętrznych meczet EC ma cztery strumienie, które odprowadzają wodę do ogrodu w centrum budynku, co symbolizuje cztery rzeki Raju obiecane w Koranie: wodę, miód, mleko i wino.
W 2015 roku (roku inauguracji) obiekt ten zdobył nagrodę za najlepszy budynek sakralny na Światowym Festiwalu Architektury (WAF) w Singapurze.
Minaretein jest być czymś więcej niż tylko miejscem modlitwy; organizuje seminaria i kongresy, z których korzystają osoby pragnące wzbogacić swoją kulturę religijną.
To jeszcze nie wszystko co warte jest wspomnienia – dlatego do EC jeszcze wrócę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz