Inauguracja Muzeum Sztuki Współczesnej (MAC) w Niterói w 1997 roku i międzynarodowy rozgłos związany z otwarciem muzeum w tak futurystycznej budowli, przypieczętowały dalszą współpracę Oskara Niemeyera (1907–2012) z władzami Niteroi. W tym samym roku podjęto uchwałę o utworzeniu Caminho Niemeyer (Ścieżka/Droga Niemeyera) łączącej obiekty o szczególnym znaczeniu kulturalnym, i różnym przenaczeniu, zaprojektowane przez uznanego już na całym świecie architekta.
Jedenastokilometrowa Droga Niemeyera biegnie wzdłuż brzegu zatoki Guanabara od przystani katamaranów (Estação Hidroviária de Charitas) do Praça do Povo (Plac Ludowy – plac na północ od przystani promów z Rio de Janeiro), mijając wspomniane Muzeum Sztuki Współczesnej oraz Centrum Kinematografii (Centro Petrobras de Cinema). Tym samym Caminho Niemeyer jest drugim co do wielkości, po Brasílii, kompleksem prac współtwórcy brazylijskiej stolicy.
Na Praça do Povo znajdują się dwa obiekty: Teatr Popularny oraz Pomnik Roberto Silveiry.
Historia Teatru Popularnego zaczęła się już w 1997 roku. Jego budowa została skoordynowana z szeroko zakrojonym programem rewitalizacji centrum miasta Niterói, nastawionym również na ożywienie turystyki, jakkolwiek problemy administracyjno-własnościowe zmusiły do pewnych korekt pierwotnego projektu
Fundação Oscar Niemeyer (FON – Fundacja Oscara Niemeyera) została utworzona w 1988 roku. Jest prywatną instytucją non-profit, centrum informacyjno-badawczym zajmującym się badaniem i propagowaniem architektury, urbanistyki, designu i sztuk wizualnych, działającym także na rzecz zachowania pamięci o współczesnym dziedzictwie architektonicznym kraju.
Muzeum
Sztuki Współczesnej w Niterói poświęciłam odrębny post: https://emerytkawpodrozy.blogspot.com/2022/02/oskar-niemeyer-od-palacio-capanema-do.html. Do przystani katamaranów (ok. 7 kilometrów na
południe os Muzeum Sztuki Współczesnej) nie dotarłam.
Zobacz też: http://emerytkawpodrozy.blogspot.com/2019/05/miedzy-wizja-realem-brasilia-czesc-i.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz