Mały Paryż – Da Lat (Wietnam)

W 1893 roku francuski bakteriolog Aleksander Yersin, protegowany Ludwika Pasteura, odkrył w Górach Annamskich kotlinę zamieszkaną przez górali Degar. Uznał to miejsce, położone na wysokości 1500 metrów nad poziomem morza, za doskonale nadające się na uzdrowisko. Miasto Da Lat założone w dolinie kilka dekad później, w 1920 roku, stało się ulubionym miejscem wypoczynkowym Francuzów, którzy zmęczeni upałami w Sajgonie chętnie spędzali tutaj swoje urlopy.

Lotnisko odległe jest około trzydziestu kilometrów od centrum. Jestem mile zaskoczona, gdy po wylądowaniu i odebraniu bagażu nie zostaję napadnięta przez chmarę taksówkarzy. Panie sprzedają bilety do shuttle bus, który niebawem zapełnia się i godzinę później wysiadam przed jakimś hotelem nad jeziorem. Aha, nad jeziorem, czyli jestem jeżeli nie w centrum, to blisko centrum, bo przecież wiem, że miasto rozłożyło się nad jeziorem. Panowie rikszarze oczywiście usiłują mi wmówić, że do miasta są trzy kilometry, ale im nie wierzę.

Jakieś czterysta metrów dalej mijam niewielką uliczkę z kilkoma hotelikami – wyglądają na moją kieszeń. I rzeczywiście, instaluję się w pierwszym z brzegu. Hotelik Thanh Loan jest bardzo czysty, obsługa przemiła, chociaż tylko jeden pan recepcjonista mówi po angielsku, a ja jestem chyba pierwszym gościem tej kategorii – podróżującą na własną rękę Europejką. Jak obserwuję w ciągu następnych dni, w hotelu zatrzymują się głównie Wietnamczycy z rodzinami. Większość obieżyświatów wybiera nieco wyżej położone centrum, ale to był dobry wybór. 

Da Lat w języku plemion zamieszkujących te ziemie znaczy „strumień plemienia Lat”. Niewielki strumień stał się jeziorem, gdy w 1922 roku wybudowano tamę. Francuzi nazywali je Wielkim Jeziorem Lac. Wietnamczycy w 1953 roku zmienili nazwę na Xuan Houng. Xuan Huong znaczy dosłownie „esencja wiosny”, ale tak też nazywał się sławny wietnamski poeta żyjący w latach 1772–1822. Rozległe jezioro ma kształt półksiężyca i długość pięciu kilometrów. Jego brzegi są doskonale zagospodarowane, można przysiąść w jednej z licznych kawiarni, można popływać różowymi łabądkami, można biegać czy tylko spacerować wzdłuż brzegu.

A w okolicy niezliczone szlaki górskie, zagubione w dolinach wioski, a przede wszystkim wodospady. Ale o wodospadach, jak i więcej o Małym Paryżu, będzie w następnych wpisach…

I jeszcze kilka zdjęć z ulic Da Lat.

Nowo powstające centrum handlowe