Most Humilladero. Popayán (Kolumbia). I inne mosty też

Przypadkiem zasłyszana informacja, że dzisiaj jest Dzień Mostowca, uruchomiła przeglądarkę mojej pamięci: czy ja kiedyś pisałam coś o jakimś moście?

Pisałam. Opisując mój pobyt w Popayán (Kolumbia) pisałam o moście Humilladero – moście upokorzeń. Poniżej ten fragment. A przy okazji kilka zdjęć mostów z różnych miejsc na świecie.

Jednym z najczęściej wymienianych zabytków miasta Popayán jest most Humilladero. Właściwie to są dwa mosty. Jeden niewielki, teraz schowany w gąszczu drzew i krzewów, przeznaczony był dla niewolników i rdzennej ludności tych ziem. Drugim, dużo większym, wzniesionym z cegły i cementu w 1873 roku, przechodzili dostojni i możni chrześcijanie.

 

Intryguje nazwa: most Humilladero – most upokorzeń. Jedne źródła mówią, że przed wybudowaniem mostu/mostów istniała w tym miejscu rozpadlina w gruncie, która utrudniała dostęp do osady. Trzeba było wspinać się, czasem na kolanach, korzyć się… Z drugiej strony, czyż nie jest upokarzającym każdy przejaw dyskryminacji, także takiej, która dotyczy przeznaczenia mostów dla różnych grup ludności?

Teraz otoczenie mostów to ładnie zagospodarowane miejsce służące jako scena spotkań kulturalnych i występów grup teatralnych, muzycznych, tanecznych. I w tej chwili trwa występ niewielkiego zespołu. Ale chwila obcowania z muzyką i śpiewem mi wystarczy, wypadałoby w końcu dotrzeć do centrum!

Innemu z mostów, mostowi w Nankinie (Chiny), poświęciłam kiedyś wpis: http://emerytkawpodrozy.blogspot.com/2019/01/most-nankinski-nankin-chiny.html