Rosenborg. Kopenhaga, Dania

Na początku XVII wieku Christian IV (1577–1648), z dynastii Oldenburgów, król Danii i Norwegii w latach 1588–1648, zmęczony mieszkaniem w Christiansborgu, zamku w obrębie fortyfikacji Kopenhagi, postanowił wybudować rezydencję poza miastem, w niezbyt jednak dużej odległości od centrum (dzisiaj to centrum Kopenhagi, 1,5 kilometra od Christiansborgu).  Prace budowlane według projektu niderlandzkich architektów pod kierunkiem Hansa van Steenwinkela Juniora rozpoczęto w roku 1606 i kontynuowano etapami do 1634 roku. Duży wpływ na ostateczny kształt projektu, a tym samym zamku, miał też sam król, bardzo zresztą aktywny na polu inwestycyjno-budowlanym (żeby wspomnieć chociażby rozbudowany przez niego pałac Frederiksborg w Hillerød).

 

 

Mimo, że zamek Rosenborg budowany był jako rezydencja letnia, dla przyjemności i odpoczynku od codziennych powinności, wkrótce stał się oficjalną siedzibą króla, który przeniósł się tutaj wraz z całym dworem. Tutaj też Christian IV zmarł 26 lutego 1648 roku. Jego następcy, Fryderyk III i Christian V przebywali okresowo na zamku, preferowali jednak inne królewskie rezydencje. Od 1700 roku Rosenborg przestał być używany jako siedziba króla (jakkolwiek jeszcze w 1801 roku spędził w nim noc król Christian VII – po przegranej przez Duńczyków bitwie). Stał się miejscem przechowywania najstarszych i szczególnie cennych przedmiotów –„tutaj królewscy goście mogli oglądać bogactwo i status duńsko-norweskiego królestwa”.

 

Zamek przetrwał w stanie nienaruszonym wraz z wystrojem wnętrz z czasów Christiana IV i późniejszych, i jako taki doskonale nadawał się na muzeum, które otwarło swe podwoje dla zwiedzających w 1838 roku. Muzeum prezentuje historię dynastii Oldenburgów od XVI do XIX wieku. Za najwspanialszą komnatę uznaje się Wielki Salon (The Grest Hall), w którym trzy srebrne lwy (1660 rok) chronią trony króla i królowej a ściany zdobią gobeliny ze scenami bitew pomiędzy Dania a Szwecją (tłumy zwiedzających i kontrasty świetlne nie pozwoliły niestety na zrobienie dobrego zdjęcia). 

 

 

W skarbcu, w podziemiach zamku, przechowywane są duńskie regalia (wśród bogatego zbioru przedmiotów ze złota, srebra i kamieni szlachetnych), które w czasie II wojny światowej zostały zakopane w piwnicach, aby chronić je przed rabunkiem przez Niemców. Odkopane po wojnie zostały ponownie (pierwotnie w 1922 roku) wystawione na widok publiczny.

 

Otoczony z trzech stron fosą zamek usytuowany jest w północno zachodniej części parku – czyli Kongens Have (dosłownie Królewskiego Ogrodu) – jakkolwiek dzisiejszy park znacznie różni się od prywatnego ogrodu króla z połowy XVII wieku. Po wybudowaniu zamku Frederiksborg i przeniesieniu się tam rodziny królewskiej, ogrody zostały otwarte dla publiczności. Tylko ogród różany i ogród bylin pozostają na tych samych miejscach. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Widoczne z lewej strony zamku (patrząc od strony parku) budowle to koszary i siedziba Gwardii Królewskiej nadal wykorzystywane przez wojsko.