Muzeum Generała Aung Sana. Rangun, Mjanma

Za ojca narodu współczesnej Mjanmy uważany jest generał Aung San (1915–1947), rewolucjonista, działacz polityczny, dowódca Birmańskiej Armii Narodowej, od 1946 roku do dnia śmierci premier kolonialnego jeszcze rządu. To on uważany jest za twórcę niepodległości i niekwestionowanego lidera ruchów wolnościowych. Sam niepodległości uzyskanej 4 stycznia 1948 roku nie doczekał. Zginął w zamachu sześć miesięcy przed jej odzyskaniem.

Lata pięćdziesiąte to okres konfliktów wewnętrznych i umacniania się armii. Po przewrocie wojskowym w roku 1962 zaczął się ciemny okres historii kraju, władzę przejęła junta wojskowa. Zdelegalizowano wszystkie partie i organizacje polityczne z wyjątkiem jedynej słusznej Birmańskiej Partii Programu Socjalistycznego.

W latach osiemdziesiątych XX wieku w dzieło przywrócenia zasad demokracji zaangażowała się Aung San Suu Kyi (ur. 1945), córka Aung Sana, laureatka Pokojowej Nagrody Nobla (1991). Jej działalność skończyła się aresztem domowym, w którym przebywała osiemnaście lat. W 2011 roku, po prawie pięćdziesięciu latach rządów junty wojskowej, rozpoczął się proces transformacji politycznej. Władza przeszła w ręce cywilów. Po wyborach w 2012 roku Aung San Suu Kyi została zaprzysiężona jako deputowana do parlamentu.

Bagyoke Aung San Museum (Muzeum Generała Aung Sana – bagyoke znaczy „generał”) zostało otwarte w 1962 roku, piętnaście lat po jego zabójstwie. Przez całe lata muzeum było otwarte tylko trzy godziny w ciągu roku! Do szerszego użytku zostało udostępnione w 2012 roku.

Jednopiętrowy kolonialny dom, przed którym stoję, został wybudowany w 1921 roku. To była ostatnia rezydencja, w której mieszkał Aung San wraz z rodziną. Tutaj spędziła swoje dzieciństwo Aung San Suu Kyi wraz z dwojgiem braci. Młodszy z nich utopił się w roku 1953 w stawie u stóp niewielkiego wzniesienia, na którym stoi willa. Po jego śmierci rodzina przeprowadziła się do willi na brzegu jeziora Inya, w północnej części miasta.

W pokojach pozostały oryginalne meble, obrazy, ubrania, książki, dokumenty. Zdjęcia przywołują sceny z życia rodziny, z życia politycznego Aung Sana. W ogrodzie pomnik ostatniego gospodarza. Jakże inny to pomnik od tych, które dotychczas spotykałam. Aung San nie w wojskowym mundurze, nie na koniu, ale w codziennym odzieniu, przy pracy w ogródku. W garażu samochód, którego używał do ostatnich dni swojego życia. 

Pomnik Aung Sana w jednym z parków Rangunu