Bauska. Łotwa

czwartek, 2 czerwca 2022

Bauska. Łotwa

Co prawda historia łotewskiego Bauska/Bowsk związana jest z historią inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego i wzniesionym przez zakon zamkiem (http://emerytkawpodrozy.blogspot.com/2022/05/zamek-w-bauska-otwa.html; rozpoczęcie budowy 1443 rok) ale i samo miasteczko warte jest spaceru.

W 1561 roku wraz z całymi Inflantami Bowska został przyłączony jako ziemie lenne do Rzeczypospolitej. W 1609 r. lennik Rzeczypospolitej, książę Fryderyk Kettler nadał Bousce prawa miejskie i herb przedstawiający lwa na czerwonym polu. Kolejny przywilej – budowy ratusza – miasto otrzymało w 1615 roku. Wzniesiony w centrum rynku ratusz był największym budynkiem władz miasta w całym Księstwie Kurlandii i Semigalii w XVII wieku. W drugiej połowie XIX wieku brakowało funduszy na bieżące remonty, uszkodzona była wieża, która ostatecznie została zburzona, podobnie było z drugim piętrem budynku. To co pozostało, było doraźnie i w niewystraczającym stopniu naprawiane, służyło różnym celom. Kompleksową odbudowę rozpoczęto dopiero w 2010 roku. Obecnie jest to jedyny na Łotwie odrestaurowany ratusz z XVII wieku. Mieści się w nim informacja turystyczna oraz niewielka wystawa historyczna dotycząca miar i wag.

Najstarszym zabytkiem Bauski jest luterański kościół św. Ducha wzniesiony w latach 1591–1594. Wieża została dobudowana w 1614 roku.

Jest jednym z siedemdziesięciu kościołów, które zostały zbudowane na polecenie księcia Gottharda Kettlera w miejsce starych drewnianych kościołów.

Przed II wojną światową 2/3 mieszkańców miasta było narodowości żydowskiej. W mieście były dwie synagogi. Obydwie zostały spalone w czasie wojny. Na miejscu Wielkiej Synagogi jest obecnie pomnik „Ogród Synagogi” zaprojektowany przez rzeźbiarza Girtsa Burvisa.

Ten sam artysta, Girts Burvis jest autorem pomnika nauczyciela i poety Vilisa Plūdonisa (1874–1940). Pomnik został zaprojektowany (2016) jako strona w książce, z fragmentami poezji Plūdonisa. Z tejże strony wyłania się figura poety i wyfruwają łabędzie, co jest nawiązaniem do jednego z alegorycznych wierszy „Na słoneczną odległość”.

Kamień Piotra I (3,2 × 2,3 × 1,1 m; obwód 9,3 m). Zgodnie z miejscową legendą kamień przywiózł utaj diabelski rydwan. A inna legenda głosi, że śniadali przy nim, a może na nim, car Rosji Piotr I i król Polski August II Mocny.

Mozaika z motywem ryb i wody została wykonana w 2018 roku według projektu Laury Matildy Ikerte przy współudziale co najmniej pięćdziesięciu mieszkańców Bauski.

Pokłosiem projektu „Kwitnijmy razem” realizowanego w 2017 roku z okazji setnej rocznicy istnienia Łotwy są dekoracje kwitnących róż zdobiące stare domy i płoty. W jego realizację zaangażowano ponad stu czterdziestu mieszkańców a ulicę wzdłuż której stoją tak ozdobione domy nazywa się teraz „różaną aleją”.